Tarnowo Podgórne, dnia 24 października 2018 roku
Uchwała nr 35 / 2018
Zarządu Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego
z dnia 24 października 2018 r.
w sprawie Stanowiska Zarządu Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego, w sprawie informacji Komisji Licencyjnej PZSS dotyczącej wskazania elementów koniecznych, które muszą być zawarte w przypadku podpisywania umowy o udostępnienie strzelnicy.
Działając na mocy § 39 pkt 27 w związku z § 10 ust. 17 Statutu Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego , postanawia się co następuje:
§ 1. 1. Zarząd Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego, nazywanego dalej „Związkiem”, postanawia wyrazić sprzeciw oraz podjąć dozwolone prawem działania wobec treści informacji Komisji Licencyjnej Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego, dotyczącej wskazania elementów koniecznych, które muszą być zawarte w przypadku podpisania umowy o udostępnienie strzelnicy, opublikowanej na stronie internetowej Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego w dniu 2 października 2018 roku.
2. Zarządu Związku, w sprawie o której mowa w ust. 1, przyjmuje stanowisko, którego treść stanowi załącznik do uchwały.
§ 2. 1. Uchwała została przyjęta jednogłośnie przy obecności 6 członków Zarządu Związku.
2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Załącznik
do Uchwały nr 35 / 2018
Zarządu Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego
z dnia 24 października 2018 r.
w sprawie Stanowiska Zarządu Wielkopolskiego Związku Strzelectwa Sportowego, w sprawie informacji Komisji Licencyjnej PZSS dotyczącej wskazania elementów koniecznych, które muszą być zawarte w przypadku podpisywania umowy o udostępnienie strzelnicy.
STANOWISKO
ZARZĄDU WIELKOPOLSKIEGO ZWIĄZKU STRZELECTWA SPORTOWEGO
w sprawie informacji Komisji Licencyjnej PZSS dotyczącej wskazania elementów koniecznych, które muszą być zawarte w przypadku podpisywania umowy o udostępnienie strzelnicy.
W dniu 2 października 2018 roku, na stronie internetowej Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego, została opublikowana informacja Komisji Licencyjnej PZSS, dotycząca wskazania elementów koniecznych, które muszą być zawarte w przypadku podpisania umowy o udostępnienie strzelnicy. Wskazane w tym artykule przedmiotowe „elementy konieczne …” są następujące:
1. Data i miejsce zawarcia umowy
2. Nazwa umowy , np. dzierżawy, użyczenia, najmu.
3. Wskazanie stron umowy:
- dokładna nazwa stron, zgodna z nazwą zawartą w rejestrze, w którym podmiot jest zarejestrowany;
- dane osób reprezentujących strony: imię i nazwisko, funkcja w podmiocie organizacyjnym , PESEL,
- potwierdzenie prawdziwości oznaczenia stron i ich reprezentantów przez dołączenie wypisu z KRS lub innego rejestru.
4. Określenie przedmiotu umowy.
- opis obiektu, tj. nr działki , obręb i jej adres wraz z danymi strzelnicy (wymiary strzelnicy, opis jej struktury budowlanej, np. wysokość wałów i kulochwytu, ilość stanowisk z podziałem na rodzaje broni.) Dane powinny potwierdzone dokumentem urzędowym, np. wypis z księgi wieczystej lub z rejestru gruntów,
- wskazanie tytułu prawnego do strzelnicy przez stronę udostępniającą, potwierdzonego kopią stosownego dokumentu urzędowym i pisemnej zgody na udostępnienie osobie trzeciej w razie innego niż własność tytułu strony udostępniającej,
- kopie dokumentów potwierdzających możliwość korzystania ze strzelnicy (decyzja właściwego organu + regulamin strzelnicy).
5. Szczegółowy opis sposobu korzystania ze strzelnicy.
6. Wskazanie praw i obowiązków stron umowy ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności za przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa w trakcie zajęć i utrzymywanie należytego stanu obiektu.
7. Sposób i tryb ewentualnych płatności pomiędzy stronami umowy za korzystanie ze strzelnicy i zasady ponoszenia innych kosztów (podatek gruntowy i od nieruchomości, opłaty za media itd.)
8. Czas trwania umowy i tryb jej rozwiązania
9. Zasady rozstrzygania ewentualnych sporów.
10. Podpisy reprezentantów stron.
Nie ulega żadnej wątpliwości fakt, że Polski Związek Strzelectwa Sportowego, na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 roku o sporcie (Dz. U. z 2018 r. poz. 1263 i 1669) posiada wyłączne prawo do ustalania i realizacji reguł sportowych, organizacyjnych i dyscyplinarnych we współzawodnictwie organizowanym w sporcie strzeleckim, na terenie naszego kraju. W przypadku przyznawania licencji klubowych, prawo to realizowane jest poprzez uchwalony w dniu 25 kwietnia 2018 roku przez Zarząd PZSS: Regulamin nadawania licencji uprawniających kluby do udziału we współzawodnictwie sportowym w sporcie strzeleckim, na podstawie którego wydawane są licencje klubowe. Szczegółowe warunki uzyskania takiej licencji określa § 3 wskazanego powyżej regulaminu. Są to wymagania, które wnioskodawca (klub) musi spełnić, aby otrzymać licencję klubową. Z treści § 3 wprost wynika obowiązek załączenia do wniosku o przyznanie licencji praktycznie tylko dwóch dokumentów:
- odpisu statutu klubu (pkt 3),
- dowodu uiszczenia opłaty za nadanie licencji (pkt 8).
Pozostałe punkty nie nakładają obowiązku załączania do wniosku innych dokumentów, a jedynie wskazują obowiązek istnienia przesłanek wynikających z treści tych punktów. Żaden z przepisów zawartych w przedmiotowym regulaminie, nie odnosi się do kwestii umowy, na podstawie której, wnioskodawca (klub) posiada dostęp do obiektu strzelnicy. Tak więc formułowanie „elementów koniecznych …” dla umów pomiędzy klubem, a właścicielem strzelnicy, poza przepisami wskazanego powyżej regulaminu PZSS jest nieuprawnione, a dodatkowo ewidentnie stoi w sprzeczności z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, 1104 i 1629), która reguluje stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego zawierane są umowy. Najem i dzierżawa zostały określona w k.c. w: Tytule XVII Najem i dzierżawa:
- Dział I. Najem Rozdział I. Przepisy ogólne od art. 659 – 679,
- Dział II. Dzierżawa od art. 693 – 709.
Wychodząc od zasad ogólnych określonych w k.c., zgodnie z treścią przepisu art. 5 k.c.: Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. PZSS powinien wskazać podstawę prawną (konkretną podstawę wynikającą z danej normy prawnej) domagania się wskazanych w „elementach koniecznych …” danych; bowiem zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c.: Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W związku z powyższym, jeśli PZSS chce gromadzić dane, które wskazuje w „elementach koniecznych …”, powinien wskazać podstawę prawną do domagania się tych danych. Żeby uzyskiwać takie dane PZSS musi uzyskać zgody poszczególnych osób, których te dane dotyczą - inaczej gromadzenie takich danych (w tym ujawnianie ich) stanowi naruszenie dóbr osobistych, które wiązać się może z poważnymi konsekwencjami prawnymi. Ponadto, dla przykładu, umowa najmu obiektu sportowego może mieć w swej treści zapis o obowiązku zachowania poufności co do jej treści. Złamanie takiego obowiązku spowoduje poważny problem dla strony, która temu zobowiązaniu uchybi. Nie budzi też żadnej wątpliwości fakt, że w przypadku uzyskania danych zawartych w umowie skonstruowanej na podstawie „elementów koniecznych …”, PZSS zobowiązany jest każdej ze stron umowy udzielić pełnej informacji w jaki sposób gromadzi dane, jak je przechowuje i zabezpiecza oraz jak je wykorzystuje.
Odnosząc się już bezpośrednio do niektórych zapisów zawartych w „elementach koniecznych …”, jako pierwsze należy podważyć obowiązek dostarczenia do Komisji Licencyjnej PZSS odpisów KRS stron umowy, czy też ksiąg wieczystych obiektu, którego umowa dotyczy. Z art. 228 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360 z późn. zm. ) wynika zasada „To, co oczywiste, nie wymaga dowodu – manifestum non eget probationem”. O powyższym stanowi np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2014 r., III CSK 254/13:
Wpisy do Krajowego Rejestru Sądowego należy traktować jako fakty powszechnie znane w rozumieniu art. 228 kpc w związku z art. 15 ust. 1 oraz w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Zasada manifestum non eget probatione obowiązuje nie tylko na gruncie postępowania cywilnego. Analogiczna regulacja znajduje się w postępowaniu karnym (art. 168 Kodeksu postępowania karnego), w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 106 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w postępowaniu administracyjnym (art. 77 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego) oraz w postępowaniu podatkowym (art. 187 § 3 Ordynacji podatkowej). PZSS może więc "gromadzić" dane ogólnodostępne, jakimi są informacje zawarte w państwowych rejestrach i nie ma podstawy prawnej, by żądać ich w procesie licencjonowania klubów od wnioskodawców. Dane z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEIDG) jak i z Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), czy też Elektronicznych Ksiąg Wieczystych, są ogólnodostępne na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Posiadając nr KRS podmiotu, czy też nr księgi wieczystej nieruchomości na której znajduje się strzelnica, który jest ujawniony w umowie, możemy skorzystać z elektronicznych rejestrów Ministerstwa Sprawiedliwości, gdzie uzyskamy wszystkie niezbędne dane. Tak więc strona umowy, która przedstawia, czy też okazuje ją w procesie licencjonowania klubu, nie ma obowiązku składania wypisów z tych rejestrów, tym bardziej, że nie wynika to ze stosownego regulaminu PZSS.
W zamieszczonych na stronie internetowej „elementach koniecznych …” wymieniono wiele elementów, które powinna zawierać umowa najmu (dzierżawy) pomiędzy klubem, a właścicielem obiektu strzelnicy. Przede wszystkim chodzi tu o pkt 4. Powyższe ewidentnie łamie zasadę swobody umów, która jest zapisana w art. 3531 k.c.:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byle jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Polski Związek Strzelectwa Sportowego nie jest stroną umowy najmu (dzierżawy) strzelnicy, zawieranej pomiędzy klubem, a właścicielem obiektu strzelnicy. Zgodnie więc z powyższą zasadą, organy statutowe PZSS nie mogą kształtować treści umowy pomiędzy stronami ją zawierającymi. Tym bardziej, że stosowny regulamin, o którym mowa powyżej, nie przewiduje zbierania danych, które zostały zawarte w „elementach koniecznych …”.
Należy też zaznaczyć, że oznaczenie stron umowy zawarte w opublikowanych „elementach koniecznych …” jest uogólnione i nie odpowiada wszystkim rygorom, wynikającym z obowiązujących przepisów prawa. Jako przykład można tu wskazać istotne elementy oznaczenia w umowie strony, będącej podmiotem rejestrowanym na bazie ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 z późn. zm.). Zidentyfikowanie podmiotu będącego spółką prawa handlowego, reguluje art. 206 k.s.h. i następuje poprzez podanie:
- firmy spółki,
- jej siedziby i adresu,
- oznaczenie sądu rejestrowego, w którym przechowywana jest dokumentacja spółki
oraz
- numeru pod którym spółka jest wpisana do rejestru,
- numeru identyfikacji podatkowej (NIP),
- wysokość kapitału zakładowego,
- a dla spółki, której umowę zawarto przy wykorzystaniu wzorca umowy, do czasu pokrycia kapitału zakładowego, także informację, że wymagane wkłady na kapitał zakładowy nie zostały wniesione.
Ponadto osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie będzie posługiwać się nr PESEL, a numerem REGON, gdyż on identyfikuje jej działalność. Przyjmuje się także, że osoby reprezentujące w umowie osobę prawną, wymieniane są w niej z imienia, nazwiska i funkcji pełnionej w organie reprezentacji, co łatwo można potwierdzić w odpisie KRS. Wskazanie więc w „elementach koniecznych …” jednolitego wzorca oznaczenia stron jest nieprawidłowe, gdyż nie uwzględnia wszystkich aspektów tej sprawy.
Niezgodnie z przepisami k.c. określono także zasadę podnajmu strzelnicy. W opublikowanych „elementach koniecznych …” możemy przeczytać, że umowa powinna zawierać:
„(…) wskazanie tytułu prawnego do strzelnicy przez stronę udostępniającą, potwierdzonego kopią stosownego dokumentu urzędowym i pisemnej zgody na udostępnienie osobie trzeciej w razie innego niż własność tytułu strony udostępniającej, (…)”
W tym zakresie w k.c. mamy dwie regulacje. Pierwsza dotyczy umowy najmu i brzmi:
Art. 668. § 1. Najemca może rzecz najętą oddać w całości lub części osobie trzeciej do bezpłatnego używania albo w podnajem, jeżeli umowa mu tego nie zabrania. W razie oddania rzeczy osobie trzeciej zarówno najemca, jak i osoba trzecia są odpowiedzialni względem wynajmującego za to, że rzecz najęta będzie używana zgodnie z obowiązkami wynikającymi z umowy najmu.
§ 2. Stosunek wynikający z zawartej przez najemcę umowy o bezpłatne używanie lub podnajem rozwiązuje się najpóźniej z chwilą zakończenia stosunku najmu.
Tak więc niepotrzebna jest pisemna zgoda na podnajem czy też bezpłatne użyczenie, bo reguluje to zawarta umowa. Przepis określa to bardzo przejrzyście, jeżeli przedmiotowa umowa nie zawiera klauzuli braku możliwości podnajmu lub bezpłatnego użyczenia, to podpisanie takiej umowy przez najemcę jest jak najbardziej możliwe i punktu widzenia cytowanego przepisu, zgodne z prawem. Druga regulacja dotyczy dzierżawy i brzmi:
Art. 698. § 1. Bez zgody wydzierżawiającego dzierżawca nie może oddawać przedmiotu dzierżawy osobie trzeciej do bezpłatnego używania ani go poddzierżawiać.
§ 2. W razie naruszenia powyższego obowiązku wydzierżawiający może dzierżawę wypowiedzieć bez zachowania terminów wypowiedzenia.
W przypadku umowy dzierżawy, poddzierżawianie czy podnajem jest niemożliwy bez zgody właściciela, czyli w umowie musi istnieć zapis o takiej zgodzie. Tworzenie czegoś w stylu normy generalnej, jaką zawarto w „elementach koniecznych …”, która wprowadza obowiązek składania pisemnej zgody na podnajem czy dzierżawę, jest nieuzasadnione, gdyż normują to w sposób jednoznaczny przepisy k.c., odmiennie dla różnych rodzajów umów. Osoba fizyczna lub prawna mająca prawo do podnajmu strzelnicy, co wynika z art. 668 § 1 k.c. nie musi posiadać pisemnej zgody na zawarcie umowy podnajmu, a tym bardziej nie musi się nią okazywać przed PZSS, gdyż reguluje to brak stosownego zapisu zabraniającego tej operacji w samej umowie najmu, pomiędzy właścicielem, a głównym najemcą.
Reasumując, wprowadzanie zasad, wytycznych, czy też jak zostało to nazwane w artykule z dnia 2 października 2018 roku, „elementów koniecznych …”, poza regulacjami wynikającymi ze stosownych regulaminów PZSS, a dodatkowo nie wynikającymi bezpośrednio z przepisów takich regulaminów, jest bezpodstawne i nie niesie za sobą żadnych skutków w stosunków do zainteresowanych podmiotów, chcących uzyskać licencję klubową PZSS. Po drugie, wprowadzanie wspomnianych powyżej uregulowań, nie tylko w sprzeczności z własnymi regulaminami, a dodatkowo w sprzeczności z funkcjonującymi i obowiązującymi przepisami prawa polskiego, nie jest prawnie skuteczne, kompletnie niezrozumiałe i sprzeczne z zasadą legalizmu. Polski Związek Strzelectwa Sportowego jako jedyna organizacja regulująca przepisy w zakresie strzelectwa sportowego na terenie naszego kraju, powinien działać na podstawie i w granicach prawa, formułując własne przepisy w sposób zrozumiały i oparty o normy prawne, wynikające z całego systemu prawnego, obowiązującego w naszym kraju.